അധ്യായം 7
അലൻ എൻ്റെ ജീവിതത്തിലെ ഒരു വെളിച്ചമായി മാറി. നവീനുമായുള്ള ബന്ധം എൻ്റെ ഉള്ളിൽ സൃഷ്ടിച്ച മുറിവുകളെ അവൻ സ്നേഹം കൊണ്ട് ഉണക്കി. ഞങ്ങളുടെ പ്രണയം കേവലം ശാരീരികമായ അടുപ്പമായിരുന്നില്ല; അത് രണ്ട് ആത്മാക്കൾ തമ്മിലുള്ള സംഗമമായിരുന്നു. അലൻ എൻ്റെ സ്വത്വത്തെ പൂർണ്ണമായി അംഗീകരിച്ചു, അവൻ്റെ സാന്നിധ്യം എൻ്റെ ആത്മവിശ്വാസം വർദ്ധിപ്പിച്ചു.
ഞങ്ങൾ ഹോസ്റ്റലിലെ ചെറിയ മുറിയിൽ ഒതുങ്ങി നിന്നില്ല. അലൻ എന്നെ അവൻ്റെ കൂട്ടായ്മകളിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി. ഞങ്ങളെപ്പോലെ ജീവിക്കുന്ന ഒരുപാട് പേർ. ആ നഗരത്തിലെ രാത്രികൾ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ളതായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ നൃത്തം ചെയ്തു, പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു, കൈകൾ കോർത്തുപിടിച്ച് നടന്നു. അപ്പോഴൊക്കെ എൻ്റെ ഉള്ളിലെ ഇരുട്ട് പതിയെ നീങ്ങിത്തുടങ്ങി.
ഞങ്ങൾ പലപ്പോഴും ഒരുമിച്ചിരുന്നു സംസാരിച്ചു. അവൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ, എൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ... ഞങ്ങളുടെ ഭാവിയെക്കുറിച്ച് ഞങ്ങൾ ഒരുപാട് പദ്ധതികൾ ആസൂത്രണം ചെയ്തു. അലൻ്റെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം എൻ്റെ മനസ്സിന് കുളിർമ നൽകി.
ഒരു ശനിയാഴ്ച രാത്രി. നഗരം ഉറങ്ങാൻ തയ്യാറെടുക്കുന്ന സമയം. ഞങ്ങൾ അലൻ്റെ മുറിയിലായിരുന്നു. പുറത്ത് മഴ ചാറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഞങ്ങൾ പരസ്പരം ചേർന്നിരുന്ന് ഒരു പഴയ പാട്ട് കേട്ടു. പതിയെ ഞങ്ങളുടെ സംഭാഷണം നിലച്ചു, ആ മുറിയിൽ ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പുകൾ മാത്രം കേട്ടു.
അലൻ എൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി, എൻ്റെ ചുണ്ടുകളിൽ മൃദുവായി ചുംബിച്ചു. ആ ചുംബനം എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രണയത്തിൻ്റെ തീ കോരിയിട്ടു. ഞാൻ അവനെ കൂടുതൽ ശക്തമായി എൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വലിച്ചണച്ചു. അലൻ്റെ കൈകൾ എൻ്റെ ശരീരത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു, അത് ഓരോ ഞരമ്പുകളിലും പുതിയൊരു അനുഭൂതി പകർന്നു. അവിടെ പ്രണയം കാമത്തിന് വഴിമാറി. ആ നിമിഷത്തിൽ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു ഭയവുമില്ലായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഞങ്ങളായി തന്നെ ജീവിച്ചു.
ഞങ്ങൾ പരസ്പരം ഉടുപ്പുകൾ മാറ്റി. അലൻ്റെ കരുത്തുള്ള ശരീരം എൻ്റെ ശരീരത്തോട് ചേർന്ന് കിടന്നു. ഓരോ സ്പർശനവും പുതിയൊരു ലോകം തുറന്നു. അവൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ എൻ്റെ ശരീരം മുഴുവൻ ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ട് നിറച്ചു. ഞങ്ങൾ പരസ്പരം ആസ്വദിച്ചു, നൽകി, വീണ്ടും വീണ്ടും കൂടുതൽ ആഗ്രഹിച്ചു. ആ മുറിയിലെ ചൂട് മഴയുടെ തണുപ്പിനെ ഇല്ലാതാക്കി.
ഞങ്ങളുടെ ശരീരങ്ങൾ പരസ്പരം ഇഴുകിച്ചേർന്നു. ഓരോ നിമിഷവും സ്നേഹവും കാമവും ഒരുമിച്ച് ഒഴുകി. ഞാൻ അലൻ്റെ ശക്തിയിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു. എൻ്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. അത് സന്തോഷത്തിൻ്റെ കണ്ണുനീരായിരുന്നു. കാരണം ഞാൻ ആദ്യമായി ഞാൻ ആരാണെന്ന് പൂർണ്ണമായി അംഗീകരിച്ചു. മറ്റൊരാളുടെ സ്നേഹത്തിൽ ഞാൻ സുരക്ഷിതനാണ്. എൻ്റെ ശരീരം എൻ്റേതാണ്. എൻ്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾ എൻ്റേതാണ്.
അലനുമായിട്ടുള്ള ഓരോ കൂടിക്കാഴ്ചയും എന്നെ കൂടുതൽ കരുത്തനാക്കി. ഞാൻ എൻ്റെ മാതാപിതാക്കളെക്കുറിച്ചോ, എന്നെ ഒറ്റപ്പെടുത്തിയ സമൂഹത്തെക്കുറിച്ചോ ചിന്തിച്ചില്ല. ഞാൻ ഇപ്പോൾ എൻ്റെ സ്വന്തം ലോകത്ത് ജീവിക്കുന്നു. ഇരുപത്തിരണ്ടുകാരനായ ശരത്ത്, തൻ്റെ സ്വത്വത്തെ അംഗീകരിച്ച്, സ്നേഹിക്കുകയും സ്നേഹിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു വ്യക്തിയായി മാറി.
ഇനിയുള്ള യാത്രയിൽ വെല്ലുവിളികൾ ഉണ്ടാകാം, ഒറ്റപ്പെടലുകൾ ഉണ്ടാകാം. പക്ഷെ, എൻ്റെയുള്ളിൽ എൻ്റെ പ്രണയമുണ്ട്, എൻ്റെ സ്വത്വബോധമുണ്ട്, എൻ്റെ ആത്മവിശ്വാസമുണ്ട്. ഞാൻ ഈ ലോകത്ത് എൻ്റേതായ ഒരിടം കണ്ടെത്തും. ഞാൻ ഞാൻ തന്നെയായി ജീവിക്കും.
0 അഭിപ്രായങ്ങള്
Thanks