മൗനരാഗം
നോവല്‍ അധ്യായം 9
ബാലന്റെ കഥ ശരത്തിന്റെ മനസ്സില്‍ ഒരു തീക്കനലായി എരിഞ്ഞു. വര്‍ഷങ്ങളോളം കുടുംബം മറച്ചുവെച്ച വേദനയും ഒറ്റപ്പെടലും അവനെ വല്ലാതെ ഉലച്ചു. പക്ഷേ, ആ സത്യം അവനെ തളര്‍ത്തിയില്ല. പകരം, അരുണിനെ രക്ഷിക്കാനും തങ്ങളുടെ പ്രണയത്തിനുവേണ്ടി പോരാടാനുമുള്ള ദൃഢനിശ്ചയം അവനില്‍ നിറച്ചു. താന്‍ ഒറ്റക്കല്ലെന്നും, തനിക്ക് മുമ്പും ഈ പോരാട്ടം നടത്തിയവര്‍ ഉണ്ടെന്നും അവന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു, ഒരു പുതിയ ഉണര്‍വ് പോലെ അത് അവനെ മുന്നോട്ട് നയിച്ചു.
ഷിജു ശരത്തിന് ഒരു കൈത്താങ്ങായി. ഷിജുവിന് കോഴിക്കോട് നഗരത്തിലെ മാധ്യമ സമൂഹവുമായും പുരോഗമന പ്രസ്ഥാനങ്ങളുമായും അടുത്ത ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. പല നിലകളില്‍ ഒറ്റപ്പെടുന്നവര്‍ക്ക് പിന്തുണയും നിയമസഹായവും നല്‍കുന്ന ഒരു കൂട്ടായ്മയുണ്ടായിരുന്നു. ഷിജു ശരത്തിനെ അങ്ങോട്ട് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി. അവിടെവെച്ച് ശരത് തന്റെ കഥ പറഞ്ഞു. അരുണുമായുള്ള തന്റെ ബന്ധവും കൃഷ്ണന്റെ ക്രൂരതയും അരുണിന്റെ തിരോധാനവുമെല്ലാം അവന് തുറന്നുപറഞ്ഞു. അവന്റെ വാക്കുകള്‍ കേട്ട് പലരുടെയും കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു. ആരും പറയാതെ പോയൊരു കഥ കേട്ടതുപോലെ.
കൂട്ടായ്മയിലെ ഒരു വക്കീലായ സുബിന്‍, ശരത്തിന് എല്ലാ സഹായവും വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. 'നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ച് അരുണിനെ കണ്ടെത്തും ശരത്. അവന് നിയമപരമായി എല്ലാ പിന്തുണയും നല്‍കും. ആര്‍ക്കും ആരുടെയും ഇഷ്ടങ്ങളെ തടയാന്‍ കഴിയില്ല.' സുബിന്റെ വാക്കുകള്‍ ശരത്തിന് വലിയ ആശ്വാസം നല്‍കി, ഒരു തണുത്ത വെള്ളം പോലെ അത് അവന്റെ ഉള്ളം കുളിര്‍പ്പിച്ചു.
അവര്‍ അരുണിനെ കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ ആരംഭിച്ചു. ആദ്യം, അരുണിന്റെ വീടിന്റെ പരിസരത്ത് അവര്‍ രഹസ്യമായി അന്വേഷണം നടത്തി. കൃഷ്ണന്‍ അരുണിനെ എവിടെയാണ് പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നതെന്നോ എന്ത് ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്നോ ഒരു വിവരവും ലഭിച്ചില്ല. നാട്ടുകാര്‍ക്ക് സംസാരിക്കാന്‍ ഭയമായിരുന്നു, ഒരു അദൃശ്യ ഭയം അവരെ നിശ്ശബ്ദരാക്കി.
ഒരു ദിവസം, അരുണിന്റെ വീടിന് സമീപത്തുള്ള ഒരു കടയില്‍ നിന്ന് ശരത്തിന് ഒരു സൂചന ലഭിച്ചു. അരുണ്‍ വീട്ടില്‍ത്തന്നെ, ഒരു മുറിയില്‍ പൂട്ടിയിടപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണെന്ന്. ആ വാര്‍ത്ത കേട്ടപ്പോള്‍ ശരത്തിന്റെ ഹൃദയം വേഗത്തില്‍ മിടിച്ചു, ഒരു ചെണ്ടമേളം പോലെ. ഒരുപാട് ദിവസങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം അരുണ്‍ ജീവനോടെ, തന്റെ അടുത്ത്, അടുത്തൊരു വീട്ടില്‍! അവനെ ഉടന്‍ കാണണം എന്ന ചിന്ത അവനെ ഭ്രാന്തനാക്കി.
അന്ന് രാത്രി, ശരത് ആരുമറിയാതെ അരുണിന്റെ വീടിന്റെ പിന്നിലേക്ക് നടന്നു. ഇരുട്ട് അവനെ മറച്ചു, ഒരു നിഴല്‍ പോലെ അവന് നീങ്ങി. വീടിന്റെ പിന്നിലുള്ള ചെറിയ ജനല്‍ വഴി, അകത്ത് നേരിയ വെളിച്ചം കാണുന്ന ഒരു മുറി അവന് ശ്രദ്ധിച്ചു. അതെ, അരുണിന്റെ മുറിയാണെന്ന് അവന് തോന്നി. അവന് പതിയെ ജനലില്‍ തട്ടി.
ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ്, അരുണ്‍ ജനല്‍ തുറന്നു. ശരത്തിനെ കണ്ടപ്പോള്‍ അവന്റെ കണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ന്നു, മുഖത്ത് ഒരു നേര്‍ത്ത പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. 'ശരത്!' അവന്റെ ശബ്ദം നേര്‍ത്തുപോയിരുന്നു, ഒരു നേര്‍ത്ത മര്‍മ്മരം പോലെ. അരുണ്‍ അവനെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. വളരെ സാഹസപ്പെട്ട് ശരത് അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. ഒരു കള്ളനെപ്പോലെ. താനൊരു കള്ളനായി മാറുകയാണോ എന്ന് അവന് സംശയിച്ചു. അല്ല, കള്ളനല്ല. അരുണിനെ രക്ഷിക്കാനുള്ള ദേവനാണ്. അവന് സമാധാനിച്ചു. കള്ളനായിരുന്നെങ്കില്‍ എനിക്ക് നല്ല ഭാവിയുണ്ടെന്ന് അവന് വെറുതെ തോന്നി.
അരുണിന്റെ മുറിയില്‍ ഇരുട്ടായിരുന്നു, നേരിയ നിലാവെളിച്ചം മാത്രം. അരുണ്‍ ശരത്തിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, അവന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 'ശരത്, ഞാന്‍ പേടിച്ചുപോയി. അവരെന്നെ കൊല്ലുമെന്ന് തോന്നി.' അവന്റെ ശരീരം വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ശരത് അരുണിനെ ചേര്‍ത്തണച്ചു. 'പേടിക്കണ്ട അരുണ്‍. ഞാന്‍ നിന്റെ കൂടെയുണ്ട്.' അവന്റെ നെറ്റിയില്‍ ചുംബിച്ചു.
അരുണ്‍ ശരത്തിനെ കിടക്കയിലേക്ക് തള്ളി. 'ശരത്, എനിക്ക് നിങ്ങളെ വേണം. ആ റിസോര്‍ട്ടില്‍ വെച്ച് നടന്നത്... അത് വീണ്ടും വേണം. എനിക്ക് ആശ്വാസം വേണം.' അവന്റെ കണ്ണുകളില്‍ ഒരുതരം ദയനീയതയും, തീവ്രമായ ആഗ്രഹവും നിറഞ്ഞു.
ശരത് ഒരു നിമിഷം മടിച്ചു. ഇത് അപകടകരമാണ്. എങ്കിലും അരുണിന്റെ വേദന നിറഞ്ഞ മുഖം കണ്ടപ്പോള്‍ അവന് പിടിച്ചുനില്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. അവന് അരുണിനെ തന്നിലേക്ക് ചേര്‍ത്തണച്ചു. അവരുടെ ചുണ്ടുകള്‍ പരസ്പരം ചുറ്റിപ്പിണഞ്ഞു. മുറിയിലെ നേരിയ വെളിച്ചത്തില്‍, അവര്‍ പരസ്പരം കൂടുതല്‍ അറിഞ്ഞു. എല്ലാ ഭയങ്ങളെയും മറന്ന് അവര്‍ പരസ്പരം ലയിച്ചു. പരസ്പരം താങ്ങും തണലുമായി, ആ കിടക്കയില്‍ അവര്‍ പ്രണയത്തില്‍ മുഴുകി. അരുണിന്റെ ഓരോ തേങ്ങലും അവന്റെ ഓരോ ശ്വാസവും ശരത്തിന് ആശ്വാസമായി. അവന്റെ ദുരിതങ്ങളെല്ലാം മായുന്നത് പോലെ അരുണിന് തോന്നി. ആ നിമിഷം, ആ മുറിയില്‍ അവര്‍ക്ക് ലോകം ചുരുങ്ങി. അരുണിന്റെ വസ്ത്രങ്ങള്‍ ശരത് മെല്ലെ ഊരിയെടുത്തു. ശരതിന്റെ വസ്ത്രങ്ങള്‍ അരുണും. തുടിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ഇരുവരുടെയും പൗരുഷം രണ്ടു പേരെയും ഉന്മാദരാക്കി. അവര്‍ കെട്ടിപ്പുണര്‍ന്നു. കിടക്കയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു. ഉയര്‍ന്ന് താഴുന്ന ഓരോ ചലനത്തിലും അരുണിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ശരതിന്റെ പൗരുഷം ആഴ്ന്നിറങ്ങി. അപ്പോഴെല്ലാം അരുണില്‍ ഭ്രാന്തമായ ഒരാവേശം നിറഞ്ഞു. എത്ര തവണ ആ ചലനങ്ങള്‍ തുടര്‍ന്നു എന്നറിയില്ല. ശരതിന്റെ ഉള്ളം പൊട്ടിത്തകര്‍ന്ന് അരുണിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് സ്രവം ആഴ്ന്നിറങ്ങി. അതേ സമയം തന്നെ അരുണിന്റെ പൗരുഷവും വെട്ടിവിറച്ചു. ഇതുവരെ കിട്ടാത്ത ആ സുഖത്തില്‍ രണ്ട് പേരും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ദീര്‍ഘനേരം കിടന്നു. രണ്ടു പേരും തളര്‍ന്നു പോയി.
നേരം വെളുക്കുന്നതിന് മുമ്പ്, ശരത് അരുണിനെ സമാധാനിപ്പിച്ച് യാത്ര പറഞ്ഞു. 'ഞാന്‍ നിന്നെ രക്ഷിക്കും അരുണ്‍. സുബിന്‍ വക്കീല്‍ നമ്മെ സഹായിക്കും. നീ ധൈര്യമായിരിക്കണം.' അവന്റെ കണ്ണുകളില്‍ നോക്കി ശരത് പറഞ്ഞു.
'ശരത് പോവരുതേ,' അരുണ്‍ കെഞ്ചി, അവന്റെ ശബ്ദത്തില്‍ ഭയം നിറഞ്ഞിരുന്നു.
'ഞാന്‍ നിന്റെ അടുത്തേക്ക് തിരിച്ചു വരും. ഇത് അവസാനമല്ല. ഇത് തുടക്കമാണ്, ഇപ്പോ നിന്നെ ഇവിടന്ന് കൊണ്ടുപോയാല്‍ അയാള്‍ നമ്മെ പിന്തുടരും. ജീവിക്കാന്‍ സമ്മതിക്കില്ല. നമുക്കിത് നിയമ പരമായി നേരിട്ട് വിജയിക്കണം.' ശരത് അവന്റെ നെറ്റിയില്‍ ഒരു അവസാന ചുംബനം നല്‍കി.
ശരത് ഇരുട്ടിലൂടെ പുറത്തിറങ്ങി. അവന്റെ മനസ്സില്‍ ഒരുതരം ദുഃഖമുണ്ടായിരുന്നു, എങ്കിലും അരുണ്‍ സുരക്ഷിതനാണെന്നുള്ള അറിവ് അവന് ആശ്വാസം നല്‍കി. ഇനി നിയമപരമായി മുന്നോട്ട് പോകണം. അരുണിനെ ഈ ദുരിതത്തില്‍ നിന്ന് രക്ഷിക്കണം. എന്നാല്‍, അരുണിന്റെ കുടുംബം ഈ ബന്ധത്തെ എങ്ങനെയാണ് നേരിടാന്‍ പോകുന്നത്? അവരുടെ പ്രണയത്തിന് ഇനി എന്തൊക്കെ തടസ്സങ്ങള്‍ നേരിടേണ്ടിവരും? അരുണിനെ സ്വന്തമാക്കാനുള്ള ശരത്തിന്റെ പോരാട്ടം എവിടെയെത്തും? ഈ രഹസ്യരാവ് അവരുടെ പ്രണയത്തിന്റെ തിരിനാളത്തെ കൂടുതല്‍ ജ്വലിപ്പിക്കുമോ, അതോ ഒരു പുതിയ കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ മുന്നോടിയായിരുന്നോ?
0 അഭിപ്രായങ്ങള്‍
Thanks