മൗനരാഗം
അധ്യായം 4
ചായപ്പീടികയിലെ മൗനമായ തുറന്നു പറച്ചിലിന് ശേഷം ശരത്തും അരുണും കൂടുതല് അടുത്തു. അവരുടെ പ്രണയം, മഴത്തുള്ളികള് മണ്ണില് ലയിക്കും പോലെ, ഒരു രഹസ്യമായി വളര്ന്നു. ഓരോ കൂടിക്കാഴ്ചയും അവര്ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതായി മാറി. ഒന്നിച്ച് നടക്കുമ്പോള്, ബസ്സില് യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള്, പരസ്പരം നോക്കുമ്പോള് - അവരുടെ കണ്ണുകളില് സ്നേഹത്തിന്റെ അഗ്നി ആളിക്കത്തി. ലോകം അവരെ എന്തു വിളിച്ചാലും, തങ്ങള് പരസ്പരം ആഴത്തില് സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അവര്ക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു. അതൊരു മായയായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് ഹൃദയത്തില് നിന്ന് ഉറവെടുത്ത സത്യമായിരുന്നു.
അങ്ങനെയൊരു ദിവസം, സ്കൂളില് അവധി ദിനമായതുകൊണ്ട് അരുണ് ശരത്തിനെ കാണാന് അവന്റെ കോളേജിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി. ശരത് ക്ലാസ്സില്ലാത്തതുകൊണ്ട് പുറത്ത് നില്ക്കുകയായിരുന്നു. അരുണിനെ കണ്ടപ്പോള് അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരു സന്തോഷം വിടര്ന്നു, ഒരു പൂവ് വിരിയുന്നതുപോലെ.
'ശരത്, ഇന്ന് എവിടെയെങ്കിലും പോയാലോ? ഈ മഴയൊക്കെ മാറുന്നതിന് മുന്നേ.' അരുണ് ചോദിച്ചു, അവന്റെ ശബ്ദത്തില് ഒരുതരം പ്രതീക്ഷ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
ശരത് കുറച്ചുനേരം ആലോചിച്ചു. എവിടെ പോകാന്? ആരുമറിയാതെ, ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടുന്ന ഒരിടം. അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഒരു ആശയം കടന്നുപോയി.
'അരുണ്, നമുക്ക് ദൂരെ എവിടെയെങ്കിലും പോകാമല്ലോ? ഒരു ദിവസം മാത്രം.' അവന്റെ കണ്ണുകളില് ഒരുതരം കുസൃതിയും, ഒപ്പം സാഹസികമായൊരു തിളക്കവും നിറഞ്ഞു.
അരുണിന്റെ മുഖത്ത് അമ്പരപ്പും സന്തോഷവും ഒരുമിച്ചുണ്ടായി.
'എവിടെ പോകും ശരത്?'
'നമുക്ക് കോഴിക്കോടിന്റെ അടുത്തുള്ള ഒരു റിസോര്ട്ടിലേക്ക് പോകാം. ആരുമറിയാതെ, നമുക്ക് മാത്രമായി ഒരു ദിവസം.' ശരത്തിന്റെ വാക്കുകളില് ഒരുതരം ധൈര്യവും, പറയാനാവാത്തൊരു ക്ഷണവുമുണ്ടായിരുന്നു.
അരുണ് ഒട്ടും ആലോചിച്ചില്ല.
'പോവാം ശരത്! എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണ്.'
അവര് ഉച്ചയോടെ ബസ്സില് യാത്ര തുടങ്ങി. നഗരത്തില് നിന്ന് ദൂരെ, കാടിന്റെ അടുത്തുള്ള ഒരു ചെറിയ റിസോര്ട്ടായിരുന്നു അത്. ആളനക്കമില്ലാത്ത, പ്രകൃതിരമണീയമായ ഒരിടം. അവിടെയെത്തിയപ്പോള്, ഒരു ചെറിയ കോട്ടേജ് അവര്ക്ക് ലഭിച്ചു. ചുറ്റും മരങ്ങളും പക്ഷികളുടെ കളകളാരവവും മാത്രം. ആ മുറിയിലേക്ക് കടന്നപ്പോള് അരുണിന്റെ ഉള്ളില് ഒരുതരം പുത്തന് അനുഭൂതി നിറഞ്ഞു. അവര്ക്ക് മാത്രമായി ഒരു ലോകം! ഒരു സ്വപ്നം യാഥാര്ത്ഥ്യമായതുപോലെ.
അകത്ത് കടന്നയുടന് ശരത് അരുണിനെ തന്നിലേക്ക് ചേര്ത്തുപിടിച്ചു. അവന്റെ നെറ്റിയില്, കണ്ണുകളില്, കവിളുകളില് ചുംബിച്ചു. അരുണ് ശരത്തിന്റെ കഴുത്തില് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അവന്റെ ചുണ്ടുകള് ശരത്തിന്റെ ചുണ്ടുകളെ തേടി. അവര് ആഴത്തില് ചുംബിച്ചു. ആ ആദ്യ ചുംബനം അവരുടെ പ്രണയത്തിന്റെ തീവ്രത വെളിപ്പെടുത്തി. ഓരോ നിമിഷവും അവരുടെ ഹൃദയങ്ങള് ഒന്നായിത്തീര്ന്നു. അവര് പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, ലോകം അവരില് അലിഞ്ഞില്ലാതാകുന്നത് അറിഞ്ഞു.
പരസ്പരം വസ്ത്രങ്ങള് നീക്കം ചെയ്യുമ്പോള് അവരുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് ഉച്ചത്തിലായി. ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു അവര് ഇത്രയധികം അടുക്കുന്നത്. അരുണിന് ഒരുതരം ലജ്ജ തോന്നി. പക്ഷേ, ശരത്തിന്റെ നോട്ടത്തില് നിറഞ്ഞുനിന്ന സ്നേഹം അവന് ധൈര്യം നല്കി. അവരുടെ ശരീരങ്ങള് പരസ്പരം അറിയാന് തുടങ്ങി. ഓരോ സ്പര്ശനവും, ഓരോ ചുംബനവും, ഓരോ തലോടലും അവര്ക്ക് പുതിയൊരു അനുഭൂതി നല്കി. വേദനകളില്ലാത്ത, ഭയമില്ലാത്ത, ശുദ്ധമായൊരു ആനന്ദം. അവര് പരസ്പരം പൂര്ണ്ണമായി അറിയുകയായിരുന്നു. ആദ്യമായി അനുഭവിക്കുന്ന ആ ശാരീരികമായ അടുപ്പം അവര്ക്ക് വലിയൊരു മധുരമായി മാറി. അത് അവരുടെ പ്രണയബന്ധത്തിന് കൂടുതല് ആഴം നല്കി. ശരീരത്തിന് അപ്പുറം ആത്മാവുകള് ചേരുന്നത് പോലെ. ആ നിമിഷം, അരുണ് ശരത്തിന്റെ കൈകളില് കൂടുതല് അമര്ന്നു. അവന്റെ ഉള്ളില് നിന്നും ഒരുതരം മോചനം സംഭവിച്ചത് അവനറിഞ്ഞു. അതൊരു പുതിയ തുടക്കമായിരുന്നു, പുതിയൊരു തലത്തിലേക്ക് അവരുടെ പ്രണയം ഉയര്ന്ന നിമിഷം.
പിന്നീട്, പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവര് കിടക്കയില് മയങ്ങി. ചുറ്റും പ്രകൃതിയുടെ ശബ്ദങ്ങള് മാത്രം. അവരുടെ ശരീരങ്ങള് ശാന്തമായി. മനസ്സില് പ്രണയവും സംതൃപ്തിയും നിറഞ്ഞു. അരുണ് ശരത്തിന്റെ നെഞ്ചില് തലോടി. 'ശരത്....' ഭ്രാന്തമായി അവന് വിളിച്ചു.
ശരത് അവനെ കൂടുതല് മുറുകെ പിടിച്ചു. 'നമ്മള് ഒരുമിച്ചുണ്ടാകും അരുണ്. എപ്പോഴും.'
ആ രാവ് അവര്ക്ക് ഒരിക്കലും മറക്കാനാവാത്ത അനുഭവമായിരുന്നു. അവരുടെ പ്രണയത്തിന് പുതിയൊരു മാനം നല്കിയ രാവ്. റിസോര്ട്ടിലെ ആ മുറി, അവരുടെ പ്രണയത്തിന്റെ നിശബ്ദ സാക്ഷിയായി നിലകൊണ്ടു. അവര്ക്കറിയാമായിരുന്നു, ആ രാവ്, അവരുടെ ജീവിതത്തിലെ ഒരു സ്വപ്നമായിരുന്നെന്ന്.
എന്നാല്, ഈ രഹസ്യബന്ധം എത്രകാലം മുന്നോട്ട് പോകും? അവരുടെ ലോകം ഇത്ര ചെറുതായി ചുരുങ്ങുമ്പോള്, പുറത്തെ വലിയ ലോകം അവരെ എങ്ങനെ നേരിടും? ഈ സ്വപ്നതുല്യമായ രാവിന് ശേഷം, ഭയത്തിന്റെ തണുപ്പിലേക്കാണോ അവരുടെ പ്രണയം നീങ്ങുന്നത്? അടുത്ത അധ്യായം അതിലേക്കുള്ള വാതില് തുറക്കുമോ?
(തുടരും)
0 അഭിപ്രായങ്ങള്
Thanks