ക്ഷമയും വിട്ടുവീഴ്ചയും

ഒരിക്കൽ ഒരു പ്രവാചകൻ തന്റെ യാത്രയിൽ ഒരു മരച്ചുവട്ടിൽ വിശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഒരു സംഘം ആളുകൾ വന്നു. അവർക്ക് പ്രവാചകനോട് സംസാരിക്കാനുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ, ആ കൂട്ടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ വളരെ ദേഷ്യത്തോടെ പ്രവാചകനോട് അനാദരവോടെ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. മോശമായ വാക്കുകൾ ഉപയോഗിച്ച് പ്രവാചകനെ വ്യക്തിപരമായി അധിക്ഷേപിച്ചു.

പ്രവാചകൻ ശാന്തനായി ആ മനുഷ്യനെ കേട്ടുനിന്നു. ഒരു വാക്കുപോലും തിരികെ പറഞ്ഞില്ല. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അദ്ദേഹം എല്ലാം കേട്ടു.

ആ മനുഷ്യൻ സംസാരിച്ച് നിർത്തിയപ്പോൾ, പ്രവാചകന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ശിഷ്യന്മാർക്ക് ഇത് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു. അവർ പ്രവാചകനോട് പറഞ്ഞു: "പ്രവാചകരേ, താങ്കളെ ഈ മനുഷ്യൻ ഇത്രയധികം അധിക്ഷേപിച്ചിട്ടും താങ്കൾ എന്തുകൊണ്ടാണ് ഒന്നും പറയാതിരുന്നത്? താങ്കൾക്ക് ഇയാളോട് ഇതിന് പ്രതികാരം ചെയ്യാമായിരുന്നില്ലേ?"

പ്രവാചകൻ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു: "ഒരു യാത്രക്കാരൻ എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് കുറച്ച് ഫലങ്ങൾ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചു എന്ന് കരുതുക. പക്ഷേ ഞാൻ അത് സ്വീകരിക്കാൻ തയ്യാറായില്ലെങ്കിൽ എന്ത് സംഭവിക്കും?"

ശിഷ്യന്മാർ പറഞ്ഞു: "അദ്ദേഹം കൊണ്ടുവന്ന ഫലങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൈയ്യിൽ തന്നെ ഇരിക്കും."

പ്രവാചകൻ തുടർന്നു: "ശരി. അതുപോലെയാണ് ഈ മനുഷ്യൻ എന്നോട് പറഞ്ഞ ഈ മോശം വാക്കുകളും. ഞാൻ അത് സ്വീകരിക്കാൻ തയ്യാറായില്ല. അതുകൊണ്ട് ആ വാക്കുകൾ ആരുടെ കൈയ്യിൽ തന്നെ ഇരിക്കും?"

ശിഷ്യന്മാർക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി. ആ വാക്കുകൾ ആ മനുഷ്യന്റെ അടുത്ത് തന്നെ തിരികെ പോകുമെന്ന് അവർക്ക് ബോധ്യമായി.

പ്രവാചകൻ തുടർന്നു: "ഞാൻ പ്രതികരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, ഞാൻ ആ വാക്കുകൾ സ്വീകരിച്ചതിന് തുല്യമാകുമായിരുന്നു. എനിക്ക് സമാധാനത്തോടെ മുന്നോട്ട് പോകാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. നമ്മളോട് ഒരാൾ മോശമായി സംസാരിക്കുമ്പോൾ, ആ വാക്കുകൾ നമ്മൾ സ്വീകരിക്കാതിരുന്നാൽ, അത് അവരെത്തന്നെ ബാധിക്കും. ക്ഷമയും വിട്ടുവീഴ്ചയും നമ്മളെ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയേ ഉള്ളൂ, ദുർബലരാക്കില്ല."